قواعد میانجیگری

ماده اول:

قواعد مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان زمانی تطبیق مېگردد که طرفین پیشاپیش شرط گذاشته باشند و یا در قرارداد خود حل اختلافات فعلی و آینده خود را، تحت قواعد میانجیگرِی مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان از طریق میانجیگری و مصالحه، تعیین نموده باشند.

و یا اینکه،  هر دو طرف به حل اختلافات فعلی و آینده خود از طریق میانجیگری و مصالحه، زیر چتر مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان قرار بگیرند که در اینصورت قواعد میانجیگری مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان تعین شده تلقی گردیده و مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان مرجع مدیریت کننده میانجیگری بین  آنان می باشد.

میانجیگري تحت  قواعد محرم، اختیاری، غیرالزام آور و در یک روند شخصی حل منازعات به پیش برده میشود ، که در ان یک شخص بیطرف (میانجی) به طرفین کمک مینماید تا از طریق مذاکره به یک راه حل دست یابند.

 طرفین با توافق دوجانبه میتوانند هر بخش این قواعد را تغییر دهند،‌ به شمول انجام میانجیگری به طریقه الکترونیکی یا تیلفونی یا به واسطه هر شیوهء بدیل دیگر تکنالوژیک که میسر باشد.

ماده دوم:

 آغاز میانجگری:

1. هر یکی از طرفین میتواند با ارائه نمودن درخواستی به منظور میانجیگری از طریق ایمیل، پست مشخص، ویب سایت و فکس به دفتر مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان میانجیگری را آغاز نماید.
2. با تقدیم درخواستی، درخواست دهنده مکلف است که طرفین دخیل در منازعه  را از ان مطلع سازد. درخواست دهنده مکلف است که به مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان و همچنان به طرفین ذیدخل معلومات ذیل را تهیه نماید:

1. کاپی قرارداد و یا فقره که مبنی بر انجام میانجیگری در قرارداد خود گنجانیده باشند.
2. معلومات تفصیلی در رابطه به طرفین و نماینده‌گان آنها در منازعه به شمول،  اسامی آنها، ادرس فزیکی پست، ادرس الکترونیکی و شماره های تیلیفون اگر امکان داشته باشد؛
3. بیانیه یا گزارش مختصر راجع به ماهیت منازعه، کمیت ( ارزش) منازعه ( اگر باشد) و حل مورد نظر؛
4. میانجی باید مهارت ویژه داشته باشد.

درخواست داوطلبانه:

اگر در رابطه به تطبیق قواعد میانجیگری مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان کدام قرارداد یا کدام فقره میانجیگری در قرارداد شان پیشاپیش موجود نباشد، یک طرف میتواند به شکل اختیاری از مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان تقاضا نماید تا طرف مقابل را به میانجیگری فراخواند. مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان با دریافت درخواستی به طرف یا طرفین مقابل تماس برقرار مینماید و تلاش  میورزند تا به یک توافق مبنی بر اشتراک در میانجیگری با مدیریت مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان دست یابند.

ماده سوم

جواب به درخواست میانجیگری:

طرف/طرفین که درخواست برای میانجیگری بدست میاورد، باید در خلال چهارده روز بعدی، به طرف مقابل و مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان از رد پروسهء میانجیگری اطلاع دهند. عدم ارایه جواب رد میانجیگری در چهارده روز به معنی رضایت تلقی  میگردد.

ماده چهارم:

تعیین کردن میانجی:

اگر طرفین به میانجی که علاقه و توانا یی پیشبرد میانجیگری شان را داشته باشند موافقت  نمایند باید مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان را از ان مطلع سازد. اگر طرفین مشترکآ مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان را از انتخاب یک میانجی مشترک خود، که  اسم آن در سایت انترنیتی مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان میباشد، و یا هم ازشیوه دیگر تعیین کردن میانجی اطلاع ندهند، میانجی طور ذیل انتخاب میگردد:

1. مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان لیست پنج تن از میانجی‌گران را به هریک از طرفین میفرستد. مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان در ترتیب لیست، به تابعیت طرفین، زبان که میانجیگری در ان صورت میگیرد، محل که در ان میانجیگری برگزار میگردد وتخصص ویژه مرتبط را در نظر میگیرد.
2. اگر طرفین نتواند که از لیست مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان به یک میانجی که مورد قبول هردوطرف باشد موافقت نمایند، در ان صورت طرفین باید تا دو نام از لیست میانجی ها به عنوان نامهای عدم قبول را نشانی، و متباقی نامها را به اساس ارجحیت ترتیب و به مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان ارسال نماید. اگر در طول ده روز کاری لیست به مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان برنگردد، تمام میانجیگرها مورد تائید پنداشته شده و میانجی به صلاحیت مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان انتخاب میگردد. اگر لیست در زمان مشخص شده به مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان برگشته شود، مرکز ازمیان میانجی ها که طرفین انتخاب نموده، شخصی را که مشترکآ به ان ارجحیت داده شده، دعوت  مینماید.
3. اگر طرفین نتواند ازمیان لیست میانجی ها به یکی از میانجیگرها به توافق برسد، و یا اینکه میانجی مورد انتخاب نمیتواند کار کند، ویا به هر دلیل دیگر از لست تقدیم شده انتخاب صورت نگیرد، در ان هنگام مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان دارای صلاحیت انتخاب یکی از میانجی های خویش برای پیشبرد پروسه میانجیگری میباشد.

ماده پنجم

تعارض منافع و تبدیل یک میانجی

میانجیگران مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان مکلف به رعایت طرزالعمل ذیل میباشد:

1. رد کردن میانجیگری ، در صورتی که او نمیتواند، پروسه را به گونهء بیطرفانه به پیش ببرد. و
2. در یک فرصت ممکن افشای تمامي تعارضات منفعت محور واقعی یا بالفعل، شخصی و مالی، که منطقآ به میانجی مربوطه  ارتباط داده میشود و یا منطقآ در باره بی طرفی میانجی سوال برانگیز باشد؛
3. پر کردن چیک لیست مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان در رابطه به تضاد منافع ؛ و
4. میانجی بعد از انتخاب و تعیین هر چه عاجلتر، باید روند میانجیگری را اغاز و تمام تلاش خود را به خرچ دهد، که میانجیگری در مدت شصت وشش (66) روز انجام یابد. انتخاب او بدون رضایت کتبی طرفین نباید از سه ماه عدول نماید.

بعد از افشاء و دریافت چک لیست مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان، طرفین میتواند از تعارض هرگونه  منافع، واقعی یا بالقوه بگذرد و میانجیگری را به پیش ببرد. اگر طرفین به روی اینکه، از تضاد منافع واقعی یابالقوه بگذرد به توافق نرسد، میانجی از طرف مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان تبدیل میگردد و به جای ان از لیست که قبلآ طرفین ان را تائید کرده میانجی دیگر تعیین میگردد.

ماده ششم

خالیگاها:

اگر میانجی بی علاقه باشد یا نتواند که میانجیگری را به پیش ببرد، مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان میانجی دیگری را تعیین میکند، مگر این که طرفین طبق ماده چهارم طور دیگر توافق نمایند.

ماده هفتم

نماینده‌گی:

اشخاص منتخب طرفین میتوانند از آنها نمایندگی کنند، نمایندگی کردن توسط وکیل ضرور نمیباشد. از اشخاص غیر حقیقی تقاضا بعمل میآید که برای پیشبرد روند مکمل میانجیگری یکی از آمرین، شریک یا کارمند باصلاحیت خویشرا که بتواند در باره حل منازعه تصمیم اتخاذ نماید، اسم و ادرس ان شخص و سائر طرفین دخیل در قضیه را باید به شکل کتبی  به مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان معرفی نماید.

ماده هشتم

تاریخ، زمان و مکان میانجیگری:

میانجی با مشوره به طرفین تاریخ و زمان هر جلسه میانجیگری را تعیین مینماید. میانجیگری در دفتر مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان، و یا در محل دیگر که به طرفین و میانجی مناسب باشد برگزار میگردد.

ماده نهم

وظایف و مسئولیتهای میانجی:

1. با در نظر داشت ماهیت، خواستهای طرفین، زمان و منافع مالی، میانجی میتواند به شیوه که به نظر وی مناسب باشد میانجیگری را انجام دهند. میانجی صلاحیت تحمیل یک راه حل را بالای طرفین ندارد، ولی درصورت درخواست، میتواند به شکل شفاهی یا کتبی پشنهادات را در زمینه به عنوان راه حل  پیشنهاد نماید.
2. میانجی میتواند به طرفین به شکل مشترک یا جداگانه ارتباط برقرارکند، به شمول ملاقات محرم/خصوصی، و طرفین مکلف به همکاری با میانجی منازعه خویش میباشند. یک طرف هر زمانی درخواست نشست خصوصی و محرم را به میانجی نموده میتواند. طرفین ذیدخل باید همکاری همه جانبه نماید تا روند میانجیگری بطور نتیجه بخش به پیش برود و در زمان معینه ان صورت گیرد.
3. طرفین تشویق میگردد، که همه اسناد مرتبط به  حل قضیه خویش را با هم معاوضه نمایند، میانجی میتواند تبادله  تفاهمنامه درمورد موضوعات ازجمله منافع اساسی و پیشینه‌ گفتگوهای طرفین را درخواست نماید؛
4. در صورت نیاز، یک طرف ان معلومات را که میخواهد سری نگه داشته شود، میتواند ان را دریک تماس جداگانه به میانجی مطرح نماید.
5. هنگام که، فیصله نهایی بالای تمام موارد یا برخی از موارد منازعه در همان نشست/نشستها میانجیگری صورت نگرفته باشد، میانجی میتواند جلسه را تا یک مدت زمان بیشتر ادامه داده، تا به فیصله نهایی دست یابد. میانجی نماینده قانونی کدام طرف نمیباشد و نه هم کدام مسئولیت امانت داری را به طرف ها دارد.

ماده دهم

وظایف ومسئولیت های طرفین:

طرفین باید نمایندگان باصلاحیت خویش را، که صلاحیت حل منازعه را داشته باشد، تعیین نموده و خود را از اشتراک  وی در جلسه میانجیگری، مطمئن سازد.

طرفین و نمایندگان انها، باید در جریان نشست/نشستهای معیینه میانجیگری و پیش ازان ، مساعی لازم را بخرچ دهند، تا برای یک میانجیگری موثر و نتیجه بخش خود را  آماده و  شرکت بورزند.

ماده یازدهم:

رازداری:

جلسات میانجیگری خصوصی و  سری میباشد. به جز از طرفین و نمایندگان‌ انها، هر کس دیگر به اجازه طرفین و رضایت میانجی در ان اشتراک کرده میتواند. معلومات که در جریان پروسه میانجیگری به دست امده است، باید محرم نگه داشته شود.

ماده دوازدهم

محرمیت:

با درنظرداشت قوانین قابل اجرا و قرارداد فی مابین طرفین، کلیه معلومات، سوابق، گزارشات و دیگر اسنادی که توسط میانجی در جریان کار شان از طرفین به دست اورده میشود، محرم  خواهد ماند. میانجی در کدام جریان خصمانه ویا قضاء مجبور نخواهد شد، که در رابطه به میانجیگری راز های طرفین را افشا سازد، شهادت بدهد یا شواهد ارایه بدارد. طرفین محرمیت میانجیگری را حفظ خواهند کرد و در کدام روند حکمیت، قضاء و جریان دیگر، بالای ان منحیث شواهد استناد نخواهند کرد:

1. نظریات و پیشنهادات ارائه شده به شمول پیشنهادات تسویه‌ای که توسط طرف دیگر در جریان روند میانجیگری به میانجی پیشکش گردیده است؛
2. اعترافات و امتیازات که، در جریان روند میانجیگری توسط طرف دیگر صورت گرفته؛
3. علاقمندی یک طرف مبنی بر تائید یا رد یک طرح پیشنهادی راه حل.

ماده سیزدهم

ممنوعیت یاداشت مختصر:

از جریان میانجیگری، گرفتن یادداشت مختصر منع میباشد، مگر این که طرفین طور دیگر توافق نماید.

ماده چهاردهم

پایان میانجیگری

میانجیگری در حالات ذیل لغو میگردد:

1. توسط قرارداد حل و فصل که به موقع اجرا گردیده است؛ یا
2. توسط اظهارات کتبی یا لفظی میانجی یا تمام طرفین در این مورد، که تلاش های مزید در زمینه حل و فصل منازعه طرفین، نمیتواند مثمر واقع گردد؛ یا
3. ترک یک طرف از روند میانجیگری.

ماده پانزدهم

رفع مسئولیت:

مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان و نه هم میانجی،  یکی از طرف های رسیدگی قضائی در رابطه به میانجیگری شده نمیتوانند. مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان یا کدام میانجی دیگر در برابر هیچ یکی از طرفین، به علت خطا، فعل یا ترک فعل، مرتبط به میانجیگری که مطابق این قواعد انجام یافته باشد  با در نظرداشت  قواعد هذا مسئول پنداشته نمی شود. مگر این که موضوعات فریبکاری و یا عدم صداقت در میان باشد.

ماده شانزدهم

صلاحیت تفسیر قواعد قابل تطبیق:

تفسیر این قواعد باید به میانجی با در نظر داشت وظایف و مسئولیت های وی واگذار شود.

ماده هفدهم

پرداخت ها:

اگر طور دیگر  تصمیم گرفته نشده باشد،‌ مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان از طرفین میخواهد، که   تا مبلغ معیین پولی را نقداً جهت پرداخت هزینه و مصارف که در مشوره به میانجی لازم دیده میشود، قبل از جلسه میانجیگری بپردازند. مرکز ان مقدار پول را که به مصرف  نرسانیده در ختم میانجیگری  به طرفین باز پرداخت مینماید. در صورت عدم اجرای پرداخت های لازم، مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان، این حق را دارد که میانجیگری را تا زمان که پرداختها از سوی طرفین اجرا گردد به تعویق بیندازد. مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان، از این که کدام طرف پرداختهای خود را اجراء کرده است، به میانجی اطلاع نمیدهد.

ماده هجدهم

مصارف:

اگر طور دیگر توافق صورت نگرفته باشد، تمام مصارف میانجیگری، به شمول فیس میانجی، سفرخرچ لازم و دیگر مصارف میانجی، به شکل مساویانه، بدون درنظر داشت نتیجه میانجیگری، بین طرفین تقسیم میگردد. مصارف اشتراک کنندگان برای هر جانب، به دوش طرف میباشد که اشتراک انها را درخواست مینماید.

طرفین مکلف به پرداخت این نوع مصارف میباشد. میانجی برای اینکه، هزینه ها را تامین کرده باشد، میتواند در جریان میانجیگری هر زمان، از طرفین بخواهند که پول اضافی را بپردازند.

ماده نوزدهم

 مصارف میانجیگری:

عمومآ، کلیه مصارف طور مساویانه بین طرفین تقسیم میگردد. طرفین میتواند این تنظیم را، توسط قرارداد تعدیل نماید.

پیش از اغاز میانجیگری، مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان، باید کلیه مصارف را  طور تخمین  پیشبینی کند.

طبق توافق صورت گرفته، هر طرف باید مقدار سهم خود را بپردازند. بعد از پایان میانجیگری، مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان باید حساب و پول که به مصرف نرسید به طرفین برگرداند.

ماده بیستم:

زبان:

در صورت نبود توافق طرفین طور دیگر، زبان میانجیگری، زبان اسناد خواهد بود که، قرارداد میانجیگری در ان گنجانیده شده است.

ماده بیست ویکم

کرایه تالار کنفرانس:

هزینه های که بالا ذکر گردید، شامل استفاده از تالار کنفرانس نمی باشد و تالار جدا از آن کرایه داده میشود.

ماده بیست و دوم

نقش میانجی در سایر رسیدگی ها:

در نبود توافق کتبی مخالف، میانجی نمیتواند در رابطه به همان موضوع، که تحت میانجیگری قرارداشت، در رسیدگی حکمیت یا قضاء، بحیث حکم، قاضی، وکیل یا اهل خبره اشتراک ورزد. طرفین نمیتواند میانجی را، در رسیدگی قضائی بعدی که ناشی ازهمان قرارداد باشد، به عنوان شاهد فرابخوانند.

ماده بیست و سوم

رسیدگی حکمیت و قضاء:

طرفین تعهد مینمایند که در جریان رسیدگی میانجیگری، هیچگونه رسیدگی حکمیت یا قضائی را در رابطه به همان موضوع به راه نمی ندازند. مگر این که، طرف بر این باور باشد که به خاطر حفظ حقوق ادعا شده خود، اغاز روند حکمیت یا قضائی ضروری میباشد.

ماده بیست و چهارم

قانون حاکم  و قلمرو قضائی:

روند میانجیگری توسط قوانین محل که، میانجیگری در انجا صورت میگیرد؛ و همچنان اداره، تفسیر و اجرا میگردد. محاکم تجارتی محل میانجیگری، صلاحیت انحصاری حل وفصل موضوع مورد ادعا، منازعه یا اختلاف، که ناشی از میانجیگری میباشد را دارد.

ماده بیست و پنجم:

موافقتنامه میانجیگری:

هرگونه فیصله‌یی که در پایان پروسه میانجیگری بدست آمده است، باید کتبی باشد و به امضاء طرفین و یا نماینده‌های انها رسیده باشد در غیر ان هیچ الزامیت قانونی ندارد. موجودیت فورم موافقتنامه مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان قرینه ای بر تصدیق تسویه جهت تطبیق میباشد.

ماده پیشنهادی میانجیگری:

هر گونه منازعه و یا اختلاف در ارتباط به این قرارداد یا نقض آن و اگر منازعه از طریق مذاکره حل و فصل نگردید، باید برای حل و فصل به مرکز حل منازعات تجارتی افغانستان در مطابقت با قواعد میانجیگری مرکز یاد شده راجع گردد. اگرمیانجیگری توسط میانجی بدون حل و فصل منازعه ختم گردد، سپس آن منازعه باید به محکمه تجارتی افغانستان، حکمیت ، و سائر مراجع حل و فصل کنندهء منازعات فرستاده شود.

طرفین میتوانند موارد ذیل را نیز اضافه نمایند:

• مکان میانجیگری باید (شهر/ یا کشور) باشد.
• زبان میانجیگری باید ______________ باشد.
• میانجی باید _____ روز بیشتر وقت نگیرد، مگر اینکه طور دیگری توافق صورت گرفته باشد.